دگر از زخمه غم هم پره از بیدادم
همره دل چو بر این زخمه زغم بر بادم
چنگ عشقم من و بر زخمه سازم چو هنوز
روزگاریست بر این نغمه پر از فریادم
جان همه زنده ز عشقیست خدایی مارا
که بر این عشق چنان تا به ابد دلشادم
من که شیرینم و بر تیشه فرهاد به زخم
به خدا بر دو جهان شهره هر قنادم
نقش هر بت کده و می کده و کعبه منم
چو به هر جرعه می تیشه هر فرهادم
بنده عشق منم چون به یکی نقطه خال
فتنه ها زیر و زبر کرد همه بنیادم
قصر آمال به می خانه چو بودش عمری
ساقی ام داد مرا جام سلامت بادم
