در خرابات من و خواجه و جامی به کنار
عشق نامردی و رندی و دو چشمم همه تار
غزل بیتی و فال و چو یکی جام شراب
فصل ناکامی و رنج و چو همی چشم خمار
من و زردی رخ و پیرهنی چاک ز عشق
بر تنم سوز تب و ثرمه اشکم چو غبار
هر نفس ناله فریاد و فغان است مرا
همه این دیده مرا گشته چو بی یار و دیار
کردم ایثار چو آن چشمه عشقم همه عمر
جز جفا نقش ندیدم ز دل و دیده یار
بر چنین بزم مرا بوسه نوشی چو رواست
که اندرین بزم مرا هست چو جانم سر دار
چه کنم گر نکنم داد ز بیداد فلک
پیراهنم چاک و تنم خفته به هر زخمه تار
