از کتاب یادم کن امشب
نیست یاری که دل از ما به تمنا ببرد
یا حریفی که به می خانه دل از ما ببرد
رهزن عشق که دین می بردش بی پروا
ترسم آخر دل مارا چو به یغما ببرد
باغبان را چو خزان می بردش سرو و سمن
گو بهارت همه آید که غم از جا ببرد
سوخت بلبل همه بر کنج قفس بر غم عشق
غم عشقی که قرار از همه دنیا ببرد
آتش عشق چو بر سینه نشیند همه وقت
جام نابیست که داغ از دل تنها ببرد
ساقی ات را چو به میخانه کند سجد عشق
شرط آن است قرار از دل شیدا ببرد
بخت اگریار شود بر همه احوال زمن
همتی خواهمش از دیده که ایما ببرد
