از کتاب یادم کن امشب
چو مرا یار سفر کرده ز خفیا آید
قصر فردوس مرا گو که به دنیا آید
دلبر ما چو به کف لاله بگیرد همه مست
چشم شیدا همه چون نر گس شهلا آید
بشنو از گوشه می خانه که بر کلبه عشق
دل بر افروخته چون آتش موسی آید
طوطی دل همه سر گشته پی دانه دام
تا مگر چشم ثریا به تماشا آید
آه اگر جان سفر کرده به تن باز آید
جلوه عشق چو بر گنبد مینا آید
چو مرا خال لبش باز قرارم ببرد
گویی از غلغله اش محشر کبری آید
شب و پیمانه و بر طعنه رندان سر خوش
به امیدی که مرا آن بت رعنا آید
