از کتاب یادم کن امشب


ای دل که چو پیمانه به هر درد دوایی

                              بر پای تو صد فتنه کند تیغ جدایی

هر خون کنی اش بر دل ما باز عزیزی

                         دردی و چو درمان و بر این خانه بلایی

ای دل تو طببیی چو بر این دیده تب دار

                          هر چند بر این سینه نیابی چو وفایی

بر نسخه عشقی و گرفتار غزالان

                           باشد که بر آن باز رسد نای و نوایی

ای دل تو به می خانه من چشمه نابی

                            تا بوده بر این چشمه مرا آب بقایی

ای دل به جز این آه سحر نیست مرا کس

                     افسوس که ماهی چو ز این دیده جدایی

هر روز و شبم گردش چشم است به هر سو

                                کز گردش آن باز ببینم به کجایی