از کتاب شیدایی


دیده بستم چو ز افسون می دلکش جام

                            هر کجا بود سخن دیده پریزاد تو بود

رو نهان از همه مهراب دو ابروی تو داشت

                         چشم دل کز سر پیمانه به فریاد تو بود

نقش هر بت کده دیدم سخن از زلف تو گفت

                          پس هر پرده چو دیدم گله از داد تو بود

چو مرا فتنه به جان بود زآن چشم سیه

                           کس ندانست مرا دیده که بر یاد تو بود

گر چه ما را خجل از روی تو بر پای نمود

                           چو به در برو مرا جان همه بر باد تو بود

بر سر خوان تو من جان همه ارزان دادم

                              که مرا سینه چنان آتش حداد تو بود

لعل شیرین من و قصه ناکامی دل

                              همه بر پای یکی تیشه فر هاد تو بود