از کتاب یادم کن امشب
جای وصل تو مرا گوشه کاشانه خوشست
چو مرا بوسه می بر لب پیمانه خوشست
خدمت عشق تو کرده است مرا سینه تنگ
که مرا طره زلفت چو زنم شانه خوشست
همه بر زلف کمندت چو بپیچد هر دل
کنج این سینه طلب از لب در دانه خوشست
من خمارم همه بر چشمه جادوی رخت
چون به مهراب دو ابرو رخ جانانه خوشست
مطربم گو که نوازد همه بر سوز دلم
که مرا خاطر آشفته بر این خانه خوشست
آه و فریاد که از چشم حسودان همه وقت
می و معشوق طلب از بردیوانه خوشست
مدعان را نشود فهم چو بر نغز سخن
که مرا طاعت محبوب به می خانه خوشست
