از کتاب شیدایی
ا سحر شد دلکم سر چو بر آور از خواب
می دمد اختر و مهتاب ز هر چنگ رباب
مرغ دل را هوس دانه پرانی چو نمود
بسپر این دل همه بر پای یکی لعل مذاب
آفرین باد تو را بر همه این شاه غزل
درس عشقست یکی نغز و یکی گوهر ناب
دیده بر گیر ز هر پنجه خواب و بشتاب
که تو را چهره برافکنده ز هر نقد و نقاب
مکتب عشق تو را به ز چنین درس و کتاب
که تو را مسجد و محراب کند در تب و تاب
دیده مست تو را لایق هر جامی نیست
که تو را نغمه شوق آوردت چون سیراب
خیز و بر شوق و شرر بر لب پیمانه بزن
لاله برگیر و برآن سر چو برآور از خواب
