از کتاب شیدایی
(یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور)
کلبه ما هم شود باغ سلیمان غم مخور
چرخ گردون را به روزی می شود بر کام ما
درد هجران می شود گاهی چو آسان غم مخور
بگذرد این و رسد روزی دگر بر عاشقان
طوطی دل را شود روزی غزل خوان غم مخور
می بیاور ساقی میخانه امشب تا سحر
نوبت مستی شود روزی به پایان غم مخور
لاله را بر باغ داعم نیست پیوند خزان
می رسد بر باغ ما روزی بهاران غم مخور
بر شب هجران رسد صبح وصالی عاقبت
صبح وصلم می رسد از شام هجران غم مخور
درد بی درمان به روزی میشود درمان به عشق
عشق را درمان شودروزی به ایمان غم مخور
رضا عسکرى
