همه آفاق دگرگون که جهان وارون شد                                بر گرفته از کتاب یادم کن امشب

                     شعله عشق ببین مات و زخون محزون شد

آتشی جوشد از این سینه که بر نعشه عشق

                      دل و هم چشم خدا غرقه غم بر خون شد

امشبم اشک یتیمان کندش مشک پر آب

                              که قد قامت رعنا همه بر کارون شد

شاه دین جلوه دل رفت چو بر دشت بلا

                         به علمداری عشق حیرت هر مجنون شد

سوزساز دل دلخسته به امشب تو مپرس

                          گل دردانه به خون از چه خدایا چون شد

دین ودل میرودش غرقه محزون وبلا

                        فلک ای شعبده باز از چه ستم قانون شد

همه آفاق دگرگون که جهان بی ماهش                                       

                     آتشی شد همه بر چرخ و شرف مدفون شد