من همان پیرم که بر میخانه خو کرده دلم

دوستان گرامی اگر مایل به تهیه کتاب های شعر اینجانب هستید لطفا پیغام بگذارید.

۴۵ مطلب در آبان ۱۳۹۴ ثبت شده است

پنجشنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۴، ۰۵:۳۴ ب.ظ رضوان عسکری
بر ستیغ البرز

بر ستیغ البرز

هرجا که رفتم سینه ها آمال غم بود

هرجا که دیدم بندها در پای آدم

هرکس که دیدم فرمانروا تا بی کران بود

شب بود و سایه در خیال دشمنی بود

از بغض سنگین زمین جانم به لب بود

تندیس مرگ و خاموشی در پیش رو بود

در این زمین هرجا که دیدم لاشه ای بود

انسان نماد برترین آوارگان بود

هرکس به آیینش چو پیک مرگ می خواند

از روزگار تیره خویش

یا از برای همسرایان بر دل خاک

هر جا ز پای بندگی بندی بدیدم

آنجا نماد برترین بیداد دیدم

شاید ندانی آدمی فرزند خون بود

ویرانه ها گسترده بر گیتی نشان بود

فرزند آدم بر زمین تاراج غم بود

پژواک فریادش همی در گوش جان بود

در چارسوی کهنه این کشور درد

فریاد آدم بی ثمر از هر صدا بود

ناگه بیامد از افق بانگ نوایی

در یک غروب تار با امید رهایی

آمد چو شیری در میان تیرو کمانی

از بندگی خالی کند جام زمینی

سر بر نشان بندگی بر خاک بنهاد دادار یکتا را از آن افلاک می خواند

پیچید پژواک فریادش به هر کوه

جوشید قلب آرش در دل تیر

آن روز نشان بردگی ها با پرش تیر آن کمان دار

از دامن آن ستیغ البرز

می رفت به گور قامت خاک

آن روز نماد قدرت حق

از پرش تیر آن ابر مرد بدرید ز پای مردمان بند

آن روز شد افتخار انسان بر تارک سرخ قلب تاریخ

آرش بنوشت بر ستیغ البرز

از گرده بردگی رهاییم آزاده چو تیر در کمانیم

 

۲۱ آبان ۹۴ ، ۱۷:۳۴ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
پنجشنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۴، ۰۴:۴۸ ب.ظ رضوان عسکری
حسن ادب

حسن ادب

                                                                          بر گرفته از کتاب یادم کن امشب

همه از لعل لبت خون جگر می نوشم

                                        من که از خنجر مژگان تو در آغوشم

شهره شهرم و بر میکده از شرح فراق

                                    می خورم باده و بر بوسه می بیهوشم

نقش روی تو چنان زخم زند بر جانم

                          که بر این زخمه عجب از دل و جان می جوشم

تا بر این میکده از نقش تو جویم همه عشق

                                  خرقه اهل به صد حسن ادب می پوشم

هردم از دیده افسون زنمت نقش خیال

                                  چه کنم گرهمه بر نقش رخت مدهوشم

سوزدل می شودش آه سحرگاه چو باز

                                      اگرش بار فراقت چو کشم بر دوشم

من که بر بوسه لعلت همه رندم همه مست

                                    تو مرا پرس که بر زخمه چرا خاموشم

۲۱ آبان ۹۴ ، ۱۶:۴۸ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
پنجشنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۴، ۰۳:۲۰ ب.ظ رضوان عسکری
سوزم و سازم

سوزم و سازم

                                                                                 بر گرفته از کتاب شیدایی
من شاهم و شاهد که ز جان سوزم و سازم
                                   پروانه وش از شعلۀ آن سوزم و سازم
جز بر ره میخانه ندارم ره دیگر
                                افسوس که بر کار جهان سوزم و سازم
افسانۀ ما را چو به میخانه حرام است
                                     بی منت پیمانه چنان سوزم و سازم
بر هر نفس از خون جگر ندبه سرایم
                                    تا بر خط و هر نقطۀ آن سوزم و سازم
خون می خوردم دیده به هرقصۀ هجران
                               بر طالع چنان اشک فشان سوزم و سازم
بر جلوۀ جانان دل و جان میبرم از دست
                               عهدیست میان من و جان سوزم و سازم
من زنده ز آنم که بر این چشمۀ رخشان
                                 تا هست مرا نام و نشان سوزم و سازم

۲۱ آبان ۹۴ ، ۱۵:۲۰ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
پنجشنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۴، ۰۳:۰۳ ب.ظ رضوان عسکری
زاده عشق

زاده عشق

                                                                               برگرفته از کتاب شیدایی
مست آمدم ای دل که منم باده فروشم
                        بیچاره که من سوزم و بر شعله خموشم
لب بر لب پیمانه برآرم همه نایم
                          لب می گزدم آخ که بر جوش و خروشم
من رندم و بر چشمۀ خونم چه کشم وای
                        شاهد شو مرا دل که چنین خانه بدوشم
محتاج یکی بوسه ز مینای لب دوست
                          هر شب ز یکی بوسۀ می باز به هوشم
بیگانه ز خویشم همه بر طعنۀ یاران
                       این بار عجب می کشم از دوش به دوشم
سِریست چو بر سینۀ این عاشق زخمی
                           با کس نتوان گفت که بر زخمه خروشم
من زادۀ عشقم همه بر عشق به هوشم
                                تا سلطنت عشق به نانی نفروشم

۲۱ آبان ۹۴ ، ۱۵:۰۳ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
پنجشنبه, ۲۱ آبان ۱۳۹۴، ۰۳:۰۰ ب.ظ رضوان عسکری
سروناز

سروناز

                                                                                       از کتاب شیدایی
سرو نازم همه دنیا پر افسانۀ توست

                      ماه و خورشید و فلک بر در میخانۀ توست
از ازل تا به ابد گرد تو ای شمع وجود
                              آنکه توفیق بیابد همه پروانۀ توست
من گدای در میخانه و مخمور ز عشق
                 این چه افسون که براین گوشۀ میخانۀ توست
من که پا مال شدم برخم زلفت به یقین
                        که فغان از دل مستانه که دیوانه توست
چشمۀ آب حیاتم دِه از این گوهر عشق
                           که بهارم همه از چشمۀ پیمانۀ توست
رندم و پیرم و برگوشۀ میخانۀ خویش
                      هرچه دارم همه از شوکت شاهانه توست
سرو نازم شو به میخانه و جامی تو بزن
                           که مرا دیده جوان از می پیمانۀ توست

۲۱ آبان ۹۴ ، ۱۵:۰۰ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
سه شنبه, ۱۹ آبان ۱۳۹۴، ۱۲:۲۶ ب.ظ رضوان عسکری
شیدایی

شیدایی

برای پسرم                                                 ازکتاب شیدایی
ای ماه شب تارم زیبنده و زیبایی
                       بر دیده من هر دم آیینه مینایی
رقاصۀ مهتابی بر دامن گل هر دم
                    ای زهره طنازم چون ماه تو یکتایی
بر ماه رخت دل را شوریده به شیدایی
                 رسوای جهانم من با این همه زیبایی
زشتم من و اما تو چون یوسف تابانی
                    ارزانی نامت باد یک عمر شکیبایی
بر لعل تو هر دم دل صد بوسه زند بر عشق
               یک لحظه نیاسایم از بس که تماشایی
بر نرگس خواب آلود فری و فریبایی
               بر ماه رخت گویی سریست مسیحایی
ای زهره شور انگیز بر شوق تو ام چندیست
           شاهم همه بر گردون با این همه شیدایی

۱۹ آبان ۹۴ ، ۱۲:۲۶ ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
دوشنبه, ۱۸ آبان ۱۳۹۴، ۱۲:۵۳ ب.ظ رضوان عسکری
علمداری عشق

علمداری عشق

همه آفاق دگرگون که جهان وارون شد                                بر گرفته از کتاب یادم کن امشب

                     شعله عشق ببین مات و زخون محزون شد

آتشی جوشد از این سینه که بر نعشه عشق

                      دل و هم چشم خدا غرقه غم بر خون شد

امشبم اشک یتیمان کندش مشک پر آب

                              که قد قامت رعنا همه بر کارون شد

شاه دین جلوه دل رفت چو بر دشت بلا

                         به علمداری عشق حیرت هر مجنون شد

سوزساز دل دلخسته به امشب تو مپرس

                          گل دردانه به خون از چه خدایا چون شد

دین ودل میرودش غرقه محزون وبلا

                        فلک ای شعبده باز از چه ستم قانون شد

همه آفاق دگرگون که جهان بی ماهش                                       

                     آتشی شد همه بر چرخ و شرف مدفون شد

۱۸ آبان ۹۴ ، ۱۲:۵۳ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری

بیت الحزن

                                                                                         برگرفته شده از کتاب شیدایی
دوشینه گذشتم ز در میکده معذور
                      پر غلغله بودش چو یکی لشگر مقهور
آهسته گذشتم من و بر بار خجالت
                             از دست خماریِ پریزادۀ مسرور
محرم نشدش کس چو براین میکده با من
                             برروی رخ زرد و براین جامۀ ناجور
یکسو همه خنیاگر و آنسو همه مهجور
                        این طایفه خو کرده چو بر مویه رنجور
نه زنده و نه مرده مپندار که بر عرش
                        اینان نه همان دوزخیانند و نه آن حور
این قوم که بر خانۀ بیت الحزن آیند
                   ظاهر همه پر شور و به باطن همه مخمور
بر قافلۀ عمر سوارند کم و بیش
                  خود قافله دزدند و بر این عرصه سلحشور

۱۷ آبان ۹۴ ، ۲۰:۲۹ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری

حسرت دیدار

                                                                  برگرفته از کتاب صدای سخن عشق

از هجر تو میخانه نشین گشتم و مخمور    

هم دیده سیه گشته همی تن همه رنجور

آشفته  چو مویم همه  بر سلسله مویت

خواب از خُم و مستانه تر ازشیرۀ انگور

شب را همه  بر کنج خرابات به مستی  

سر می کنم  از خیل  خیالت همه مأجور

هم دردی و درمان و طبیبان پی مرهم     

زین درد مرا گشته  طبیبان همه  مهجور

بر خال سیه گشته دل ودین همه رسوا  

جان هم  ز می دیدۀ مستت  سر مسرور

برچشمۀ این دیده روان حسرت دیدار    

افسوس کّرم نیست مرا در شب  دیجور

نوشم ز خُم  لعل تو مستانه ترین می    

تا خدمت  جان می کندم  این تن رنجور

۱۷ آبان ۹۴ ، ۲۰:۰۷ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
شنبه, ۱۶ آبان ۱۳۹۴، ۱۲:۵۱ ب.ظ رضوان عسکری
کام

کام

                                                                            برگرفته از کتاب شیدایی

آسمان گر ندهد کام تو دیوانه چه سود

یا حبیبان نشوند بر لب پیمانه چه سود

حاصل عمر تو را کشمکش هر روزست

که بمانی و نماند ز تو افسانه چه سود

مرغک دل همه بر دام خورد دانه عشق

گر نزاید غزلی چند ز جانانه چه سود

تخت جم را همه بر همت رندانه دهند

ورنه چون پادشهان گوشه ویرانه چه سود

تخت جم باشی و بر گوشۀ میخانۀ خویش

                                    گر نماند ز فلک نام ز میخانه چه سود

چند خواهی که به فرمان کنی اش طلعت بخت

که بر این بخت تو را شوکت شاهانه چه سود

فکر آن باش تو را شیوۀ مردی باشد

                                    ورنه پروانه بزایی چو به کاشانه چه سود

۱۶ آبان ۹۴ ، ۱۲:۵۱ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
جمعه, ۱۵ آبان ۱۳۹۴، ۰۶:۲۶ ب.ظ رضوان عسکری
بگذار بمیرم

بگذار بمیرم

 

                                                                        بر گرفته از کتاب صدای سخن عشق

آنجا که تورا مست به میخانه نشانم            

بگذار دلا  مست  لب جام بمیرم

قربانی  کوی همه  شیرین  سخنانم                

فرهاد بباید که براین نام بمیرم

بیمار خم  زلف توام  بر همه احوال               

دریاب که برحال و براین نام بمیرم

من مطرب میخانه عشقم همه دوشین           

درویشم و بر خیمۀ ناکام بمیرم

چون مرغ اسیری به ره دانه و دامی           

بگذار براین دانه وبر دام بمیرم

ترسم به لب جان رسدش هر نفس من             

اما چویتیمانه وبی نام  بمیرم

پروانه چو سوزد همه بر ماتم شمعی            

جاوید چوآن شمعم وناکام بمیرم

بر گوشۀ میخانه بسی سوزم و سازم             

بگذارکه برگردش ایام بمیرم

۱۵ آبان ۹۴ ، ۱۸:۲۶ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری

گنج سخن

 

                                                                           برگرفته از کتاب صدای سخن عشق

دوش بر زخمۀ دل یار کنار آمده  بود   

طاق ابرو به  اشارت  پی  یار آمده بود

دوش برخواب مرا قصۀ شیرین می گفت   

خواجه کز دلبریش دل به شکارآمده بود

با منش دیده زسرمستی دل سیر نخفت   

نوش جانش که چنین خواب وخمارآمده بود

آفرینش همه باد این بت بیگانه پرست  

کزفروغش مه وخورشید چو تارآمده بود

رهزن عقل که باخود بردش هوش وهواس     

این  چنین پیر به شبگردی یار آمده  بود

می و میخانه و سوزغم این زخمۀ نو 

این چنین  بود که یارم به  فرار آمده بود

آنچه نایافته گنج سخن و گوهر عشق    

کس ندانست که این را به چه کارآمده بود

۱۵ آبان ۹۴ ، ۱۸:۲۳ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری
جمعه, ۱۵ آبان ۱۳۹۴، ۰۴:۰۸ ب.ظ رضوان عسکری
شام یلدا

شام یلدا

برگرفته از کتاب شیدایی                     

خواجه را گاهی دلش باما مدارا می کند

مرغک دل را چنین رسوا وشیدا می کند

دیده ام را گاه برسیلاب سیرابش کند

چشمۀ اشکم مرا اینگونه غوغا می کند

پیرم وبرنای دل هرشب چنان سر می کنم

کز نیستان دیده ام را غرق دریا می کند

خواجه را برعشق آید در پی آزار من

با شماتت دیده را بر عرش رسوا می کند

آنچه پیرم می کند یک طرۀ موی سپید

تاکجا گلزار صبحم شام یلدا می کند

دل اسیر آب و گِل برجویبار خون روان

این چنینم شیشۀ دل سنگ خارا می کند

جذبۀ لیلی ببین برپیچش یک طره اش

تیشۀ فرهادها غرق تقاضا می کند

۱۵ آبان ۹۴ ، ۱۶:۰۸ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری

مادر بخت

                                                                                    بر گرفته از کتاب شیدایی

ازسرمستی مرا افسون شکارم کرده بود

ازلب ساقی مرانوشی نثارم کرده بود

برشکرخند لبش بردیده آب افتاده بود

طاقت وصبرمرا نقش  و نگارم کرده بود

ازلب ساقی مرا آب حیاتم داده بود

ازلب میگون می ابربهارم کرده بود

لاجرم برچشم خونینم نشیند اشک غم

هرچه بودش این میان صرف قمارم کرده بود

دیده برمحراب اشکم دامن ساقی گرفت 

آتشی بودش براین دیده خمارم کرده بود

طفل اشکم می ربوداز دیدۀ من بارغم

مادربختم ولی ترک دیارم کرده بود

زلف مشکینش مراآتش حوالت کرده بود

                                   آتش اشکم مرا برچاه تارم کرده بود

۱۵ آبان ۹۴ ، ۱۶:۰۷ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
رضوان عسکری

کتابهای چاپ شده

                        شرح هجران

۱۵ آبان ۹۴ ، ۱۶:۰۲ ۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۱
رضوان عسکری