از کتاب یادم کن امشب
از وصف جمال تو مرا دل همه فرسود
بی روی تو هر گز نبود چشمه بهبود
پیرم همه بر پای تو ای آفت جانم
کی می رسدش باز زمن وعده موعود
شبها منم و ناله شبگیر بر این دشت
بی آتش عشقت دل دیوانه نیاسود
بر باغ تو آنی همه سرو و کل و ریحان
اینجا منم و چشمه از خون همه پالود
چون زخمه زنی زخمه کاری همه بر دل
تا بام سماوات شود دیده ز خون رود
هر زخمه سوزی که به سودای تو سازم
(دل را همه خرم کند و جان همه خوشنود)
هر دل که به سیمای تو تصویر کند عشق
سیمای تو بیند چو به هر مقصد و مقصود
