از کتاب شیدایی
آن جا که مرا یار به گلزار در آید
یوسف نه چنان باز به بازار در آید
هر دم که شود زار مرا دیده به گلزار
امید که صبحم ز شب تار در آید
من رندم و بر چشم چرانی همه شاهم
ترسم که مرا دیده سر دار در آید
امید مرا شام غمم چون به سر آید
یارم همه بر مهر بر این خانه در اید
من پیرم و چون مرغک سر کنده پر افشان
شاید که مرا دیده به گلزار در آید
یک لشکرو شاه و من و یک طره مشکین
اینجاست که دل بر سر پیکار در آید
ای دل تو بیاسای ز هر ناله شبگیر
ماهی ز شب تار پدیدار در آید
