از کتاب یادم کن امشب


اینهمه ناز و بر این عشوه نهانی دل من

                              چو بر این پرده ز هر جلوه عیانی دل من

همه رندند بر این خانه چو من نیست یکی

                                تو همان سحر فسونکار جوانی دل من

بر شب تیره زلفت چو گرفتار منم

                                   آفرینش که چنین نقل زبانی دل من

 گاه بر مهری و گاهی همه نازی دل من

                              تو همان راحت روح و همه جانی دل من

هر چه افسونگری آموخته این دیده من

                              چه بگویم که بر این سحر تو آنی دل من

سر سودای تو را نیست به هر می کده جای

                              چو به هر بوسه می نای شبانی دل من

ای که بیداد ز دست دل و این داد گران

                                    که تو بر دایره عشق دوانی دل من