از کتاب شیدایی
گفتم که مرا کنج قفس باز دعا کن
گفتا تو بیا سینه دلخسته دوا کن
گفتم که مرا سوخته آیینه دل چند
گفتا که ز خاکستر دل چون و چرا کن
گفتم بنوازش دل دلخسته چو بر ناز
گفتا ز نی و چنگ هوا نشو و نما کن
گفتم که بر این گلشن عشق آی به طاعت
گفتا که عبادت تو فقط بهر خدا کن
گفتم به شبی دیده ما قبله جان کن
گفتا که تو ای دیده شبی چند حیا کن
گفتم که مرا گلشن نابیست بهشتی
گفتا تو بر این جلوه پر عشق صفا کن
گفتم که مرا کعبه عشقیست پر از شور
گفتا که تو بر گرد چنین کعبه دعا کن
