از کتاب شیدایی


دوش یارم همه بر قصد قمار آمده بود

                                  بر دل شب همه بر فکر شکار آمده بود

بر در خانه و بر نغمه عشق و مه و شوق

                                     همه بر زخمه ساز و پی یار امده بود

گر چه دیوانه گی اش فتنه به جان بود مرا

                                    همه بر نقش و نگار و به وقار آمده بود

ره به مینو و بر ان مست و به یک غمزه شوخ

                                     با منش یار به سنتور و به تار آمده بود

عشق بازی و بر ان غزوه چه جای تب عشق

                                  که طبیبم پی یک نسخه به دار آمده بود

تیشه عشق که افسانه شیرین خواهد

                                 اینچنین کوهکنی پس به چه کار آمده بود

دوش یارم همه بر قصد دل آزاری من

                                   نه به شبگردی و بر قصد شکار آمده بود