از کتاب یادم کن امشب
خیال زلف دلدارم مرا مست و خمار آرد
شب یلدای ما را هم به نوشی بر نهار آرد
چو مهمان خراباتم ز کام دل قرارم نیست
که بر خال لب لعلش مرا یک دم قرار آرد
بهار عمر ما را بر می پیمانه چون آید
نشینم در بر یاری که کام از دل به بار آرد
به زیر تیغ مژگانش نهادم سر که تا فرصت
به پای خط فرمانش مرا از جان دمار آرد
به بزم لاله و لیلی چو بر می خانه ره جویم
چو بر این بخت بر خور دار مرا نوشم هزار آرد
دل بشکسته ما را سر شور و شرر خواهد
چو خونین نر گس مستش مرا بر دل شرر آرد
مرا چون چشمه اشکم قراری بسته بر زلفش
بر این ویرانه گردون مرا رنجی شمار آرد
