از کتاب یادم کن امشب
ناز آن بت شکن و نای مسیحایی را
که ز دل اندازد شیوه رسوایی را
نیش و نوش است چنان در لب گلگونش
که به دل مشق کند شیوه شیدایی را
بلبل دل که بیاموخت سخن از قندش
ندهم مفت دل و سینه سینایی را
در سیمین طلبد چشمه اشکم شب و روز
که پریشان کندش زلف چلیپایی را
مست بر خانه خواجه چو شدم گفت مرا
بشکند بار غم اینجا سر تنهایی را
اگر افسانه شیرین شکند تیشه عشق
بار هجران شکند سنگ شکیبایی را
پیر ما گفت شبی گوشه این خانه مرا
وای اگر بینمش آن ماه تماشایی را
Denim
