از کتاب شیدایی


من به شبگردی آن طره ناب آمده ام

                         گویی از زخمه چنان بر تب و تاب آمده ام

تاب دل می رودش بر تب این سینه داغ

                       ز می و باده  یک امشب به عذاب آمده ام

به غلامی در می خانه و مست از می ناب

                     شاهم و نشعه به یک جرعه شراب آمده ام

می نوازد گه و گاهی دلم از عشق غزل

                           من که بر سحر قلم خانه خراب آمده ام

بار هجران کشمش دوش بر این پاره تن

                       چون بر این طلعت خویشم به عتاب آمده ام

به تولا خورم از چشمه خونابه دل

                     تشنه کامم چو بر این چشمه سراب آمده ام

جز رخ دوست نبینم چو به هر پیچ و خمی

                          که به هر طره چنان بر خم و تاب آمده ام