از کتاب یادم کن امشب
تا چند خورم خون دل از نرگس شهلا
تا چند کنم بر دل پتیاره مدارا
خواهم که به نالیدن این زخمه همه شب
نوشم ز لب ساقی و هر ساقر مینا
من پیر خراباتم و بر کنج خرابات
سوزد همه این سینه بر آن شعله سینا
این زلف کمندین که بدادم همه بر باد
داند که چه ها می کشم از طره لیلا
شب ها گله زلف چنان زخمه سازیست
بشنو که فلک خوان مرا برده به یغما
شب ها منم و سوز و گداز دل گلگون
داغ است مرا سینه چنان از بت رعنا
پرورده مرا عشق چو بر دامن حسرت
تا عشق بزایم همه چون آدم و حوا
سحر
