از کتاب صدای سخن عشق
امشبم با درد خود تا صبح زاری می کنم
تا سحرگه باده نوشان زنده داری می کنم
هر زمان مارا غم یاران کشد سویی خدا
با غم خود دلبران را دلنوازی می کنم
کس مرا بر خرقه مستان نبیند می گسار
بس که بر می خانه ترک صد خماری می کنم
گر چنینم می کند می خانه از یاران بری
تا توانم پیش یاران عشق بازی می کنم
تا مگر بر داغ یاران تازه گردد خون دل
هر کجا با غم گساران همنوازی می کنم
امشبم بر داغ مجنون سر به صحرا گر نهم
دیده را تا عرش کوکب بار گاهی می کنم
سر خوش از می خانه ساغر بر این ملک بلا
تا به گورم بر نهد یارب خدایی می کنم
