از کتاب صدای سخن عشق
تانشان از می و میخانه عیان خواهد بود
عاصیان را پی پیمانه امان خوا هد بود
تا مرا کوی خرابات مقیم است هنوز
بی رخ ماه تو ام دیده نهان خواهد بود
گر چه رخساره نهان می کنی از دیده هنوز
هر کجا در پی تو چشم روان خواهد بود
تا چه بر سنگ صبوری زنمش سینه تنگ
سر ما کاسه صبرش چو روان خواهد بود
تا جهان را همه مایل شود از زلف حبیب
هر کجا شعشعه عشق به جان خواهد بود
دگرم مژده مژگان تو بر دامن شب
آه شبگیر مرا شوق شبان خواهد بود
چشم مارا به خماری مزنش تهمت مست
دیده بر نشعه دیدار جوان خواهد بود
