دیده پر خون می کند داغ فراقت مادرم
بی تو هر دم جان برآید از نهاد زار من
قامتم بشکسته در هجر تو ای سرو روان
کی توانی رخ نمایی بر دل غمبار من
جام زمزم بر گرفتی از می مینای رب
بین که خونین گشته مادر دیده بیمار من
جای آغوشت کنون من خفته در آغوش غم
از چه مادر گشته ای تو در پی آزار من
مادر امشب بی می لعلت خمارم تا سحر
بر سر بالینم امشب نیست دیگر یار من
یکدم امشب کن نگه برناز با من مادرم
تا که شاید رام گردد دیده خونبار من
کی فراقت بود مادر یکدمی بر باورم
بی تو دیگر نیست روشن دیده بیدار من
