زاده عشق

                                                                               برگرفته از کتاب شیدایی
مست آمدم ای دل که منم باده فروشم
                        بیچاره که من سوزم و بر شعله خموشم
لب بر لب پیمانه برآرم همه نایم
                          لب می گزدم آخ که بر جوش و خروشم
من رندم و بر چشمۀ خونم چه کشم وای
                        شاهد شو مرا دل که چنین خانه بدوشم
محتاج یکی بوسه ز مینای لب دوست
                          هر شب ز یکی بوسۀ می باز به هوشم
بیگانه ز خویشم همه بر طعنۀ یاران
                       این بار عجب می کشم از دوش به دوشم
سِریست چو بر سینۀ این عاشق زخمی
                           با کس نتوان گفت که بر زخمه خروشم
من زادۀ عشقم همه بر عشق به هوشم
                                تا سلطنت عشق به نانی نفروشم