برگرفته از کتاب شیدایی

آسمان گر ندهد کام تو دیوانه چه سود

یا حبیبان نشوند بر لب پیمانه چه سود

حاصل عمر تو را کشمکش هر روزست

که بمانی و نماند ز تو افسانه چه سود

مرغک دل همه بر دام خورد دانه عشق

گر نزاید غزلی چند ز جانانه چه سود

تخت جم را همه بر همت رندانه دهند

ورنه چون پادشهان گوشه ویرانه چه سود

تخت جم باشی و بر گوشۀ میخانۀ خویش

                                    گر نماند ز فلک نام ز میخانه چه سود

چند خواهی که به فرمان کنی اش طلعت بخت

که بر این بخت تو را شوکت شاهانه چه سود

فکر آن باش تو را شیوۀ مردی باشد

                                    ورنه پروانه بزایی چو به کاشانه چه سود